Κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, θα απαντήσω και εγώ σε κάποια από αυτά που είπε ο κ. Υπουργός μια και γνωρίζω πολύ καλά τα δασικά θέματα, αφού είναι η ειδικότητά μου αυτή ως Δασολόγος. Μπορεί να επιτρεπόταν η εκσκαφή για....
ανεύρεση θησαυρού όλα αυτά τα χρόνια στις δασικές εκτάσεις και το ξέρω πολύ καλά αυτό, αλλά ποτέ δεν επιτρεπόταν η ανέγερση πέντε αστέρων ξενοδοχείων.
Το νομοσχέδιο, λοιπόν, του ΥΠΕΚΑ με τον σχιζοφρενικό τίτλο «Περιβαλλοντική αναβάθμιση και ιδιωτική πολεοδόμηση – Βιώσιμη ανάπτυξη οικισμών – Ρυθμίσεις δασικής νομοθεσίας» καταστρατηγεί το Σύνταγμα και βάζει ταφόπλακα στις όποιες μέχρι τώρα προσπάθειες προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος. Πρέπει να αποσυρθεί άμεσα, δεν το λέμε μόνο εμείς κύριε Υπουργέ, το λένε όλες οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, το λένε όλοι οι επιστημονικοί φορείς που εμπλέκονται με τα δάση, όλοι οι επιστημονικοί φορείς των δασολόγων. Ακούστε τους. Το λέει η Πανελλήνια Κίνηση Δασολόγων, το λέει η ΥΠΕΔΗ, το λέει Ελληνική Δασολογική Εταιρία, όλοι λένε το ίδιο πράγμα, «αποσύρετε αυτό το νομοσχέδιο, είναι η ταφόπλακα των δασών».
Μια και οι μάσκες της κυβερνητικής πολιτικής πέφτουν η μία μετά την άλλη, θα ήταν πιο λογικό το νομοσχέδιο να είχε τίτλο «περί ανάθεσης της πολεοδόμηση της χώρας στις τουριστικές επιχειρήσεις, των ΣΕΤΕ, στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και τις πάσης φύσεως επιχειρήσεις εκμετάλλευσης φυσικών πόρων».
Στις αρχικές διάταξη του νομοσχεδίου, διαφαίνεται μια προσπάθεια ένταξης σε καθεστώς δασικών εκτάσεων που δεν είναι χαρακτηρισμένες ως δασικές. Θα έλεγε κανείς, ότι αυτό είναι θετικό και εγώ σαν Δασολόγος, όταν το πρώτο είδα, είπα ναι, είναι θετικό, υπο θέτοντας ότι και οι προτεινόμενες μη δασικές εκτάσεις θα συμπεριληφθούν σε ένα πλαίσιο προστασίας και ορθολογικής διαχείρισης και θα έκαναν τραγικό λάθος, όπως έκανα και εγώ. Γιατί ο στόχος είναι, όχι η αναβάθμιση και των μη δασικών εκτάσεων, αλλά η υποβάθμιση των δασών σε περιοχές ανεξέλεγκτης δραστηριότητας, εκμετάλλευσης και τελικά καταστροφής.
Το νομοσχέδιο εισάγει απαράδεκτες ρυθμίσεις που δεν έχουν καμία σχέση με το δημόσιο συμφέρον και έρχονται σε αντίθεση με το Σύνταγμα, το άρθρο 24 και το άρθρο 117, καθώς αναιρείται ο χαρακτήρας των δασών ως δημόσια αγαθά, που θεσμοθετήθηκε με το Σύνταγμα του 1975 και θίγεται βάναυσα το καθεστώς προστασίας στο οποίο υπόκεινται.
Επιπλέον, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει πολλές φωτογραφικές διατάξεις που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα και διευκολύνουν συγκεκριμένους επενδυτές.
Σε μια ευνομούμενη και δημοκρατική πολιτεία, ο χωροταξικός πολεοδομικός σχεδιασμός έχει στρατηγικό χαρακτήρα και οι προβλέψεις του νομοτελειακά θα πρέπει να λειτουργούν ευνοϊκά, όχι μόνο για το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας, στο οποίο η αναμενόμενη ανάπτυξη θα αποφέρει τα οικονομικά οφέλη, αλλά για ολόκληρη την κοινωνία.
Επίσης, η γη θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κατ΄ αρχήν ως δημόσιο αγαθό και όχι ως εμπορεύσιμο είδος.
Με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο αντιστρέφεται η παραπάνω πολιτική λογική και χρησιμοποιείται η ιδιωτική πολεοδόμηση, ώστε το πλαίσιο να το θέτει ο επενδυτής στο κοινωνικό σύνολο.
Οι δημόσιες εκτάσεις, λοιπόν, σύμφωνα με τους εμπνευστές του νομοσχεδίου παραδίδονται στα οικονομικά συμφέροντα, κυρίως στους τομείς του τουρισμού, του real estate και της ενέργειας ως δωρεάν οικόπεδα. Προσφέρονται, πλέον, ως χώροι δημιουργίας χιονοδρομικών κέντρων, ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων, βιομηχανικών εγκαταστάσεων κοπής και επεξεργασίας ξύλου, εργοστασίων άντλησης και εμφιάλωσης νερού, μονάδων μεταποίησης γεωργικών προϊόντων, επιχειρηματικών πάρκων, δεξαμενών αποθήκευσης πετρελαιοειδών, μεταλλίων, λατομείων, συστημάτων διαχείρισης στερεών αποβλήτων, μεγάλης κλίμακας υποδομών και δικτύων και σχεδόν ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί το μυαλό του κάθε πιστού νεοφιλελεύθερου. Ταυτόχρονα, εισάγονται ρυθμίσεις που νομιμοποιούν κάθε είδους αυθαιρεσία. Δημιουργούνται προϋποθέσεις για διαιώνιση της παρανομίας. Φωτογραφίζονται συγκεκριμένοι καταπατητές και προβλέπονται για όσους δεν καλυφθούν, όροι ανταλλαγής εκτάσεων και δικαιωμάτων δόμησης. Δικαιώνονται έτσι μερικές από τις πιο νομιμοφανείς μεθοδεύσεις αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων ιστορικά. Αυθαίρετες οριοθετήσεις οικισμών.
Έγκριση ρυμοτομικών σχεδίων στα οποία συμπεριλαμβάνονται εκτάσεις δασικού χαρακτήρα και προβληματικής νομιμότητας ιδιοκτησίες των οικοδομικών συνεταιρισμών.
Οι προτάσεις για την επίλυση του θέματος των εκτάσεων οικοδομικών συνεταιρισμών με ανταλλαγές δεν εγγυώνται ούτε κατ’ ελάχιστο τη νομιμότητα ή την προστασία των δασών ή την προστασία των όποιων νόμιμων ή νομιμοφανών ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων των συνεταιριστών. Είναι νομικά και επιστημονικά έωλες και έχουν σαφή πελατειακή και ψηφοθηρική σκοπιμότητα.
Το νομοσχέδιο εκμεταλλεύεται το πρόσχημα της υποστήριξης των μικρών και ευθύνοντων οικισμών για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά την δημιουργία νέων ιδιωτικών οικισμών, χωρίς να διασφαλίζεται ότι δεν είναι εποχιακής χρήσης ή κατοίκησης σε δημόσια γη, σε πολύτιμη αδόμητη δημόσια έκταση.
Η εφαρμογή διατάξεων του σχεδίου νόμου προϋποθέτει την εκπόνηση αναρίθμητων μελετών, αδειοδοτήσεις, εγκρίσεις κ.α., οι οποίες είναι αδύνατον να διευθετηθούν από τις σκοπίμως αποδιοργανωμένες και υποστελεχωμένες εναπομείνασες υπηρεσίες και αφού οι δημόσιες υπηρεσίες εκ των πραγμάτων δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν, μας απομένει και πάλι ο ιδιωτικός τομέας.
Στον ιδιωτικό τομέα δεν παραχωρούνται μόνο δημόσια γη και πόροι, αλλά και το δικαίωμα συμμετοχής στους μηχανισμούς ελέγχου και λήψης αποφάσεων. Στις Επιτροπές Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων, πλέον, μπορεί να προεδρεύει ένας ιδιώτης δικηγόρος, με το αζημίωτο πάντα, ο οποίος μπορεί να αποφαίνεται για τον δασικό ή μη χαρακτήρα μιας έκτασης. Ανάλογη πρόβλεψη υπάρχει και για τις Επιτροπές Εξέτασης των Αντιρρήσεων κατά των Δασικών Χαρτών και βέβαια, ιδιώτες δικηγόροι συμμετέχουν και στις Επιτροπές του Κτηματολογίου, οι οποίες αποφαίνονται για το αν μια δασική έκταση είναι ιδιωτική ή δημόσια.Θεσπίζονται, επίσης, χωρίς καμία περαιτέρω λεπτομέρεια για το καθεστώς, τη φύση, τη λειτουργία τους φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών από νομικά πρόσωπα. Ταυτόχρονα για την Έκδοση Πράξης Χαρακτηρισμού δεν ισχύει η Αρχή της Ισότητας, αλλά δίνεται προτεραιότητα στους μεγάλους επενδυτές εις βάρος των απλών πολιτών.
Σχετικά με τα αντισταθμιστικά μέτρα που προβλέπονται στο νομοσχέδιο, μένει κανείς με την εντύπωση ότι τα δάση είναι κάτι σαν περίπτερο για την Κυβέρνηση. Εάν δεν μας βολεύει εδώ το περίπτερο, το πάμε παραπέρα στην απέναντι πλευρά διότι εμποδίζει την ανάπτυξη. Η αποκατάσταση – αναδάσωση μίας άλλης περιοχής ίσης ή πολλαπλής έκτασης με αυτή που καταστρέφεται, είναι ένα διαχειριστικό εργαλείο που όμως έχει σοβαρά μειονεκτήματα και πρέπει να χρησιμοποιείται μόνον σε έσχατες περιπτώσεις που δεν υπάρχει εναλλακτική. Με αυτό το νομοσχέδιο γίνεται πάγια και συνήθης πρακτική μόνο που τελικά δεν μιλάμε, κύριε Υπουργέ, για περίπτερο.
Η συνέχεια των οικοσυστημάτων, η πολύχρονη εξελικτική τους πορεία, η οικοσυστημική τους λειτουργία, δεν μεταφέρονται απλώς από το ένα μέρος στο άλλο. Θυμάμαι πάρα πολύ χαρακτηριστικά, ο πρώτος που μου είπε για αυτή την ιδέα, δηλαδή, εάν καταστρέψουμε μία περιοχή εδώ να πάμε να δασώσουμε μία άλλη κάπου αλλού, ήταν το 2011 ο Δήμαρχος Αριστοτέλη κ. Πάχτας, σε μία διαφωνία που είχαμε σχετικά με το αν καταστρέφει ή όχι την περιοχή του Αριστοτέλη η επένδυση, το καταστροφικό σχέδιο στις Σκουριές. Αλήθεια, ποιός νομοθετεί; Ο Πάχτας ή μήπως η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που από ένα νομοσχέδιο με τόσες φωτογραφικές διατάξεις και εξυπηρετήσεις δεν θα μπορούσε να μην υπάρχουν και κάποιες που να εξυπηρετούν και να βγάζουν από αδιέξοδα την εκλεκτή εταιρεία της Κυβέρνησης, με πιο εξόφθαλμη αυτήν που αναφέρεται στην μη απαίτηση ύπαρξης προσώπου γηπέδου για την έγκριση δόμησης τυχόν κτηριακών εγκαταστάσεων, επιτρεπτών επεμβάσεων σε δάση.
Ξέρετε, κύριε Υπουργέ, ότι αυτή τη στιγμή κτίζετε αυθαίρετα στις Σκουριές στο εργοστάσιο εμπλουτισμού; Κτίζετε σε ένα οικόπεδο που σύμφωνα με την ΔΙΠΕΧΟ της Μακεδονίας – Θράκης δεν έχει ούτε μπορεί να πάρει οικοδομική άδεια, διότι δεν έχει πρόσωπο σε δρόμο 25 μέτρα, δεν είναι ενιαίο και οικοδομήσιμο. Λύνετε το πρόβλημα με μία απλή φράση σε ένα εντελώς άσχετο σημείο του νομοσχεδίου, φωτογραφικά για την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για άλλη μία φορά αδιαφορώντας για την άποψη της τοπικής κοινωνίας για αυτήν την δήθεν επένδυση.
Η απαγόρευση της κατά κυριότητας παραχώρηση δασών γίνεται κατ’ ευφημισμόν και μόνον και είναι απόλυτα υποκριτική, καθώς σύμφωνα με το νομοσχέδιο, εάν κάποιος φτιάξει ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων σε δημόσια δασική γη θα του ανήκει το ξενοδοχείο, αλλά όχι η έκταση στην οποία κτίσθηκε.
Πρώτη φορά, το είπε και ο κ. Αποστόλου πριν, δίνεται η δυνατότητα άρσης της κήρυξης αναδασωτέας μιας έκτασης, πριν επιτευχθεί αυτός ο σκοπός της αναδάσωσης.
Τέλος, καμία αναφορά δεν γίνεται σε μία σοβαρή προσπάθεια κατάρτισης και κύρωσης δασικών χαρτών, εργαλείο απολύτως απαραίτητο για μία ορθολογική διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος, γεγονός που αποδεικνύει ότι η Κυβέρνηση δεν έχει απολύτως καμία διάθεση να διαχειριστεί τα δημόσια αγαθά με την στοιχειώδη διαφάνεια, ισονομία, αίσθηση δημοσίου συμφέροντος. Εξάλλου, είναι προφανές σε όλο το νομοσχέδιο ότι για τους συντάκτες του, άρα και κατά επέκταση για την Κυβέρνηση, δημόσιο συμφέρον δεν είναι το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου, αλλά το συμφέρον των επενδυτών και των καταπατητών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλουμε να αντιλαμβανόμαστε τα φυσικά οικοσυστήματα ως ενιαία και αλληλοϋποστηριζόμενα οφείλουμε να απαιτούμε από το Δημόσιο να εξασφαλίζει το δικαίωμα όλων των πολιτών στις περιβαλλοντικές τους υπηρεσίες και να επενδύει στην αειφορική, παραγωγική τους ανασυγκρότηση. Είναι οι πολυτιμότεροι πόροι της χώρας που στηρίζουν την δασοπονία, την κτηνοτροφία και την αλιεία, παρέχουν καθαρό νερό και ατμόσφαιρα, συμβάλλουν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής. Αυτούς τους πόρους δεν μπορούμε ούτε να τους αναπληρώσουμε, ούτε να τους αγοράσουμε, εάν χαθούν. Οφείλουμε να κινηθούμε προς μία κατεύθυνση ορθολογικής και αειφόρου διαχείρισης, προσαρμοσμένης στις ιδιαιτερότητες των μεσογειακών οικοσυστημάτων, οφείλουμε να διασφαλίσουμε την βιοποικιλότητα και να προστατεύσουμε την λειτουργία των φυσικών οικοσυστημάτων που πέρα από ηθική υποχρέωση αποτελεί και αναγκαία προϋπόθεση κάλυψης βασικών, ανθρωπίνων αναγκών. Οι πολιτικές και νομοθετικές μας ενέργειες πρέπει να βασίζονται στην προώθηση της κοινωνικής οικονομίας, της μικρής κλίμακας, της τοπικής παραγωγής και κατανάλωσης. Πρέπει επίσης να είναι αποτέλεσμα δημόσιου, δημοκρατικού, συμμετοχικού σχεδιασμού και να γίνεται ευρέως αποδεκτή.
Αυτές, λοιπόν, είναι οι κατευθύνσεις τις οποίες θα ακολουθήσει μία κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ η οποία θα λειτουργεί με άξονα τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου και την προστασία του περιβάλλοντος και για το πραγματικά δημόσιο συμφέρον και όχι για τα συμφέροντα και τα κέρδη των επενδυτών. Όχι κύριοι, δεν είμαστε απέναντι σε κάθε επένδυση, ούτε θέλουμε να συνεχίσουν να χρονίζουν πράγματα για τα οποία έπρεπε από χρόνια να δοθούν λύσεις και λύσεις να δοθούν και αξιοποίηση να γίνει, αφού, όμως, πρώτα απεικονισθεί, ακούστε πώς, αφού πρώτα απεικονισθεί και καταγραφεί η υπάρχουσα κατάσταση με δασικούς χάρτες, κτηματολόγιο και λοιπά. Αφού γίνουν ολοκληρωμένα διαχειριστικά σχέδια από ειδικούς επιστήμονες για κάθε ορεινό όγκο, αφού γίνει ένας ολοκληρωμένος χωροταξικός σχεδιασμός και καθοριστούν χρήσεις γης με οριζόντιες ρυθμίσεις χωρίς σχεδιασμούς και προοπτικές, μόνον αρπαχτές μπορούν να γίνουν, από λίγους επιτήδειους.
Το νομοσχέδιο για το οποίο συζητούμε σήμερα είναι ντροπή για κάθε πολιτεία που θέλει να χαρακτηρίζεται ως δημοκρατική και πολιτισμένη. Είναι ιστορική ευθύνη όλων μας και του καθενός ξεχωριστά να μην γίνει νόμος του κράτους, να μην νομιμοποιηθεί η καταπάτηση, η αυθαιρεσία, η άλογη εκμετάλλευση, η θυσία του περιβάλλοντος στον βωμό του υπέρογκου κέρδους των λίγων. Η εκχώρηση δημοσίων αγαθών και η υπερίσχυση του ιδιωτικού έναντι του δημοσίου συμφέροντος.
Ευχαριστώ κύριοι συνάδελφοι και επιφυλάσσομαι για την συζήτηση κατ’ άρθρον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου